Görmek...

Vücut güzellikle övünür,nazlanır durur.
Çünkü ruh kuvvetini, kolunu kanadını gizlemiştir.

Ruh vücuda der ki: "Ey sürpüntülük! Sen kim oluyorsun ki?
Bir iki gün benim ışıgımla yaşadın,
Nazın işven dünyaya sıgmıyor.
Hele dur bekle;ben senden çıkayımda gör."