Vücut güzellikle övünür,nazlanır durur.
Çünkü ruh kuvvetini, kolunu kanadını gizlemiştir.
Ruh vücuda der ki: "Ey sürpüntülük! Sen kim oluyorsun ki?
Bir iki gün benim ışıgımla yaşadın,
Nazın işven dünyaya sıgmıyor.
Hele dur bekle;ben senden çıkayımda gör."
.jpg)
Kayıtlar
4 yorum:
Ya elim al kaldır beni
Ya vaslıma erdir beni
Çok ağladım güldür beni
Gel gör beni aşk n’eyledi
Gel, gel ki ayrılığınla bende
Ne akıl, ne din kaldı.
Şu fukara gönülde
Ne karar ne sabır kaldı.
Yüzünden hayaller toplayan,
Bir aynaya benzerdi bu yüz.
Gel de gör şimdi nasıl,
Sarardı, buruştu bu yüz.
Başın kille ıslak da olsa, yıkama gel.
Ayağına diken batsa, çıkarma gel.
Gel gel de kurtar beni şu gel git sözünden,
Gel gel de kurtar beni âh edip inlemekten.
beni sığ sanman sadece şeffaflığımdandı..aynam ol istedim, aynan olmak istedim, ama senin tek gördüğün "bir kaç küçük aks" idi.... Sen ki öyyle yukarıdan bakannn!! Sen ki "büyük", sen ki "asil"!! sen ki "cesur"...."gidişin" "sana" hiç benzemedi.........
Bak benden arta kalan
Biraz kül biraz duman
Ne kadar istesem de
Ben seni arayamam
Ruhum rüyaya dalmış
Dünya uzak, gerçek yavan
Sanki bir yok bir de varmış
Ben seni arayamam
Keşke yanımda olsaydın
Kolay olurdu o zaman
Ben sussam sen anlatsaydın
Yorulunca uyusaydın
Kolay mı sanıyorsun
Kolaysa yan o zaman
Yağmurum ol in üstüme
Ben böyle yaşayamam
Halimi görüyorsun
Bir şeyler yap o zaman
Sebebim var biliyorsun
Ben seni arayamam
Yorum Gönder