Tutsak
Demir parmaklıkların ardındayım, küflü karanlıkta.
Avluda genç bir kartal,
Üzgündür dostum, kanat çırparken,
Unutulmuş tutsaklığında,
Gagalarken kanlı yemini pencerenin dibinde.
Fırlatır gagaladığını, gider bakar bakar pencereden.
Ve sanki aynısını düşünmüşüz gibi,
Bakışıyla, çığlığıyla seslenir bana,
Haykırır:"Vakit geldi artık dostum,uçalım!
Bizler özgürlüğün kuşlarıyız,
Oraya! Bulutların ardında dağların beyazlandığı yere,
Oraya! Denizin gökyüzüyle buluştup mavileştiği yere,
Oraya! Yalnız rüzgarlarla benim gezindiğimiz yere."
(1822) A.Sergeyeviç Puşkın
Türkçe:Haluk Madencioğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder